- وقتی قرار بود رزمنده ها کارهای سنگین انجام بدهند به دور کمر می بستند .(دستمال قدرت!)
- وقتی دشمن بمباران شیمیایی می کرد در نبود ماسک ضدگاز چفیه خیس بهترین عملکرد محافظتی را داشت.
- در مراسم ها و عزاداری ها به خصوص در ماه های محرم و رمضان به جای دستمال اشک رزمنده های اسلام استفاده میکردند.
- گاهی هم بقچه و ساک دستی رزمنده ها بود.
- بعضی از رزمندگان که تیز و زرنگ بودند میتونستند در اوقات فراغت با چفیه ماهیگری کنند!
- در دسترس ترین کفن برای پیکرهای قطعه قطعه شده شهدای والامقام بود.
- چفیه رزمندگان گاهی جای زیرانداز در هنگام استراحت و ملافه در هنگام خواب استفاده میشد.
- چفیه در هنگام شناسایی منطقه و ...به عنوان نقاب استفاده می گشت.
- در مناطق جنگی به عنوان پیش بند آرایشگاه های صلواتی مورد استفاده بود.
- اگر نیاز به صافی و تصفیه آب بود از چفیه هم استفاده میشد.(البته سعی بر این بود که چفیه تمیز باشد!)
- اگر غذای گرم در دسترس بود به عنوان دستگیره برای برداشتن ظرف غذای داغ استفاده میشد.
- اگر رزمنده ای اسیری رو میگرفت به عنوان دستبند و چشم بند از چفیه استفاده میکردند.(البته باید از گره زده چفیه مطمئن میشدند!)
- در هوای سرد ، به خصوص در سرمای کوهستان های کردستان برای جلوگیری از سینوزیت مفید بود.
- به عنوان حوله و حوله حمام هم استفاده میشد!
- دور کننده ی حشرات سمج و موذی به خصوص در چادرهای استراحت بود.
- به عنوان دستمال مرطوب برای پیشونی افراد تبدار هم استفاده میگشت.
- دستمال برای بستن صورت در زمان دندان درد بود.
- زیرآفتاب به عنوان سایه بان استفاده میشد.
- در مواقع لازم به عنوان طناب هم استفاده میشد.
- و بالاخره به عنوان عرق گیر که شاید کاربرد اصلی و مهمش هم همین بود، استفاده می گشت.